Wednesday, 27 May 2009
Bairneach na Cuimhne
Bhí mé féin agus Tadhg Óg amuigh ag siúl an chladaigh an oíche cheana, ag faire ar éanacha agus i mbun comhrac claímhe le slata mara (ná bainígí triail as an gcleas sin sa mbaile, a chlann). Agus muid ag breathnú ar shliogéisc agus ar shliogáin an chladaigh, tháinig an dán seo le Gabriel Rosenstock chun cuimhne chugam, dán a mhúin mé do leithéidí Chearbhaill Uí Shíocháin, an láithreoir le Raidió na Gaeltachta a bhí ina dhalta scoile agam don scoilbhliain 1982-83, i nGaelscoil Chearbhaill Uí Dhálaigh i Léim an Bhradáin. Bearnaí Bairneach is teideal don dán:
Bearnaí Bairneach
Ar maidin go moch
Arsa an bairneach leis an gcloch
Is tú mo rogha thar chlocha na trá
Cé a chuala é ach rón
A bhí láithreach ar an bhfón
Sea, is fíor - tá Bearnaí bocht i ngrá.
Déanann faoileán gáire
Agus freagraíonn an sáile
Ach ní chloiseann Bearnaí bairneach an rí-rá.
Tá caint i measc phobal na foilsitheoireachta faoi láthair gur chóir Laureate do Pháistí a cheapadh anseo in Éirinn, le breis stádais a thabhairt do scríbhneoireacht don óige. Beidh mo vóta-sa ag Gabriel, má éiríonn linn an plean a chur i gcrích.
Labels:
bairneach,
Bearnaí Bairneach,
filíocht,
Gabriel Rosenstock,
páistí
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Is mian liom cuidiú leis an rún sin!
ReplyDelete