Adhaim só fleat abhat, aghaidh um faidhinding iut dificuilt tú thuinc in Aghairis. It is eaftur ál a bheirí caimpleics lainguaid, bhuat bhuit ál do rúls - do graimear bhud dú iúr hed in. Aind den, aiftear ál iúr triubul, habh mainí péipiul cean eaictiúilí unduirsteaind bhuat iú habh spint heaf do dé raidhting? Méibí adhaim lúsain hóp aiftear ál dés dhíurs. Í fíl a bit laghaidc dat cearactar in do plé baghaidh Beiciut - Aghaidh ceant gó an - Aghaidh must gó an - Aghaidh bhuil gó an (ar bhurds tú deat eifeict)
Níl an scil áirithe mylesach sin agam, buulaí fir.
ReplyDeleteAch níor chaill fear an dóchais riamh é. Féach go bhfuil an Cadhnach ar lár, ach an Ghaeilge fós ann!
Cá bhfios nach dtiocfaidh Godot/Roisín Dubh/An Phaistín Fionn fós lenár scribhinní do reic.
Conas ab fhéidir leat a leithéid a rá (ach a bheith ag magadh...) agus Margaret Mac a' Bhaird ann? (Iníon Mhic a' Bhaird? Sea, is casta an teanga í...)
ReplyDeleteTá tinneas cinn orm anois tar éis an méid sin (a iarraidh) a léamh, ach greannmhar go leor. grma
ReplyDeleteSlán
Dónt minsin uit
ReplyDeleteA Shéamais, Thriail mé an nasc thuas a leanacht ach thug sé ar ais chuig leathanach an bhlaig seo mé. An gcuirfeá chugam arís é?
ReplyDeleteÚps.
ReplyDeletehttp://oileanach.blogspot.com/2009/05/ta-bearla-iontach-maith-agam.html
Is mór an blagaraeisean a chuir tú ort féin.
ReplyDeleteDo dibhil fadhainds bhurc far aghaidil heands.
ReplyDeleteDait is thiléaraías ea bhac.
ReplyDelete